De spatborden die ik vorige keer gemaakt heb, moesten toch een keer een kleurtje krijgen. Ook dit is een proces wat een tijdje in beslag nam, omdat het toch vrij definitief is. Omdat je met beits werkt wat in het hout trekt, is het eigenlijk niet mogelijk om de kleur naderhand nog te verwijderen zonder een flink deel van de deklaag te verwijderen. Gelukkig had ik een maandagochtend spatbord om op te oefenen.
Toen de kleur gekozen was, heb ik langzaamaan de verschillende onderdelen van de fiets gebeitst. Intussen is alles minimaal 1 keer in de beits gezet, en heb ik alles weer eens gemonteerd.
Bij het schilderen van het stuur kwam ik erachter dat dat ook wel een leuke nep-fietspomp langs de staande buis zou kunnen zijn. Verder denkend kwam ik op het idee om nog meer houten stokken te schilderen en het hele frame hiermee te decoreren.
Het gevolg is dan wel dat het idee van een houten stuur nu even vervalt, en die dus vervangen is door het oude afgezaagde racestuur.
Het resultaat zie je hieronder:
Zoals je ziet is het nieuwe zadel ook aangekomen.
Ik ben nog in dubio over de lengte van het spatbord, ik geloof dat het nog wel wat korter kan. Wat vinden jullie?
Wat verder nog de plannen zijn:
- een bijpassend stuurlint in donker leer of nepleer
- andere, dikkere banden
woensdag 16 maart 2011
zondag 6 maart 2011
Spatborden van hout
Lieve volgers,
Het project begint zijn hoogtepunt te naderen. Een paar weken geleden ben ik namelijk begonnen met het maken van de spatborden, en zoals ik al eerder had vermeld wilde ik die van hout maken. Het probleem met hout is dat het over het algemeen plat en vlak is, en niet zo 1-2-3 tot een mooi rond spatbord te vormen is. Ja je kunt hout buigen met een hoop stoom en de juiste kennis, maar ik schat mezelf niet dermate ervaren in om dat nu al tot een goed einde te brengen. Toch zijn er wel alternatieven voor de houtbuiger met minimale ervaring. Hiervoor bestaan er houtvormen die makkelijk te buigen zijn, wat een leuke uitgangspositie is voor een spatbord. De mooiste vorm is bekend onder de naam vliegtuigtriplex, een zeer dunne triplex soort die afgewerkt is met een laagje beukenhout. En toevallig te koop in Arnhem bij de houthandel, in de maat 1,5 bij 1,5 meter wat op zich voldoende zou moeten zijn voor spatborden voor een fiets of 10.
De truc is om een aantal laagjes van dit triplex op elkaar de lijmen in de vorm die je het zou willen geven; zodra de lijm gedroogd is blijft het in die vorm zitten.
Gewapend met deze informatie ging ik aan de slag. Gelukkig was mede-fietsfreak Robert R. er bij om te helpen met het snijden van repen triplex (om de vrede in huis te bewaren zal ik niet vermelden hoe we dit op de parketvloer gedaan hebben...).
Een dag later had ik een setje spanbanden geleend bij ene Boris N. waarmee ik nu toch echt de spatborden kon gaan maken. Zodadelijk zal duidelijk worden waarom ik die nodig had.
Zoals ik al zei is de truc om meerdere lagen triplex op elkaar te lijmen in een vorm. Hierbij moeten de lagen tijdens het drogen wel goed op elkaar gedrukt worden om ervoor te zorgen dat de verbinding tussen de laagjes ook in stand blijft. Om spatborden te maken leek het me het handigst om een mal te maken van een velg van de racefiets, want dat is natuurlijk de perfecte cirkel voor een spatbord. Nu is een velg wat smal, dus met wat latjes die ik er dwars op geplakt had werd dat wat verbreed.
Daarna heb ik twee van de drie strookjes triplex ingesmeerd met PU-lijm, en de drie stroken triplex op elkaar gedrukt. Hierna was het even stoeien met de velg en de spanband om alles op zijn plaats te krijgen. Maar uiteindelijk zat het spatbord in wording lekker strak om de velg gespannen en moest ik een dag wachten voordat de spanning eraf mocht.
Om te voorkomen dat lijm tussen de lagen uit zou lopen en de vloerbedekking van de gang zou ruineren, had ik ook een laagje plastic folie aangebracht onder de spanband. Helaas had ik duidelijk wat te veel lijm gebruikt en was de overtollige lijm via het plastic verspreid over het hout aan beide zijden van het spatbord. Dit exemplaar kwam dus duidelijk niet door de strenge kwaliteitscontrole, maar mocht nog wel fungeren als oefenmateriaal voor alle bewerkingen die nog gingen komen.
Nog twee pogingen met minder lijm leverden twee hele fatsoenlijke spatborden op.
Op dit moment ben ik ze nog aan te bewerken, dat wil zeggen schuren, uitsparingen maken voor smallere delen van het frame, gaatjes voor bevestigingspunten en alles wat ik verder nog tegenkom. Maar ik kon het toch niet laten om een voorlopige eerste versie te maken en even een rondje door de straat te rijden.
De spatborden zijn nu dus nog helemaal ongelakt, dus dat gaat snel veranderen. Ik wil ze niet in een donker eiken variant lakken, maar het zou wel leuk zijn als je wat beter kon zien dat het hout is. Verder is de lengte ook nog niet definitief, dus bij de volgende post zouden ze zomaar wat korter kunnen zijn.
In de tussentijd heb ik ook remmen gemonteerd en geinstalleerd.
En ik kon het ook niet laten om nog wat grappige groene tandwiel boutjes te bestellen (de oranje ketting is een twijfelpuntje):
Verder kan ik de verheugende mededeling doen dat op dit moment een bruin kunstleren zadel uit Taiwan wordt ingevlogen, en komt er nog een oplossing voor de pedalen.
Tot het volgende bericht!
Het project begint zijn hoogtepunt te naderen. Een paar weken geleden ben ik namelijk begonnen met het maken van de spatborden, en zoals ik al eerder had vermeld wilde ik die van hout maken. Het probleem met hout is dat het over het algemeen plat en vlak is, en niet zo 1-2-3 tot een mooi rond spatbord te vormen is. Ja je kunt hout buigen met een hoop stoom en de juiste kennis, maar ik schat mezelf niet dermate ervaren in om dat nu al tot een goed einde te brengen. Toch zijn er wel alternatieven voor de houtbuiger met minimale ervaring. Hiervoor bestaan er houtvormen die makkelijk te buigen zijn, wat een leuke uitgangspositie is voor een spatbord. De mooiste vorm is bekend onder de naam vliegtuigtriplex, een zeer dunne triplex soort die afgewerkt is met een laagje beukenhout. En toevallig te koop in Arnhem bij de houthandel, in de maat 1,5 bij 1,5 meter wat op zich voldoende zou moeten zijn voor spatborden voor een fiets of 10.
De truc is om een aantal laagjes van dit triplex op elkaar de lijmen in de vorm die je het zou willen geven; zodra de lijm gedroogd is blijft het in die vorm zitten.
Gewapend met deze informatie ging ik aan de slag. Gelukkig was mede-fietsfreak Robert R. er bij om te helpen met het snijden van repen triplex (om de vrede in huis te bewaren zal ik niet vermelden hoe we dit op de parketvloer gedaan hebben...).
Repen vliegtuigtriplex van ongeveer 4,2 cm breed |
Een dag later had ik een setje spanbanden geleend bij ene Boris N. waarmee ik nu toch echt de spatborden kon gaan maken. Zodadelijk zal duidelijk worden waarom ik die nodig had.
Zoals ik al zei is de truc om meerdere lagen triplex op elkaar te lijmen in een vorm. Hierbij moeten de lagen tijdens het drogen wel goed op elkaar gedrukt worden om ervoor te zorgen dat de verbinding tussen de laagjes ook in stand blijft. Om spatborden te maken leek het me het handigst om een mal te maken van een velg van de racefiets, want dat is natuurlijk de perfecte cirkel voor een spatbord. Nu is een velg wat smal, dus met wat latjes die ik er dwars op geplakt had werd dat wat verbreed.
Velg met dwarslatjes |
Een vers ingespannen spatbord |
Nog twee pogingen met minder lijm leverden twee hele fatsoenlijke spatborden op.
Op dit moment ben ik ze nog aan te bewerken, dat wil zeggen schuren, uitsparingen maken voor smallere delen van het frame, gaatjes voor bevestigingspunten en alles wat ik verder nog tegenkom. Maar ik kon het toch niet laten om een voorlopige eerste versie te maken en even een rondje door de straat te rijden.
De spatborden zijn nu dus nog helemaal ongelakt, dus dat gaat snel veranderen. Ik wil ze niet in een donker eiken variant lakken, maar het zou wel leuk zijn als je wat beter kon zien dat het hout is. Verder is de lengte ook nog niet definitief, dus bij de volgende post zouden ze zomaar wat korter kunnen zijn.
In de tussentijd heb ik ook remmen gemonteerd en geinstalleerd.
En ik kon het ook niet laten om nog wat grappige groene tandwiel boutjes te bestellen (de oranje ketting is een twijfelpuntje):
Verder kan ik de verheugende mededeling doen dat op dit moment een bruin kunstleren zadel uit Taiwan wordt ingevlogen, en komt er nog een oplossing voor de pedalen.
Tot het volgende bericht!
vrijdag 4 februari 2011
Stuur van hout
Even een klein berichtje, gewoon omdat het kan.
Zoals ik al eerder schreef wil ik een houten stuur op de fiets zetten. Nu is dit niet echt een courant onderdeel bij de meeste fietswinkels. Dus dan maar zelf aan de slag om een stuur te bouwen. Na een beetje research op het www kwam ik tot de conclusie dat essenhout het meest geschikt is vanwege de stijfheid. Het wordt om die reden ook gebruikt voor stelen van bijlen en hamers. Een tijdje geleden heb ik een balkje essenhout gekocht bij de houthandel (Arnhemse Fijnhouthandel, een fantastische plek voor iedereen die van mooi hout houdt) met het idee dat ik dat dan op een of andere manier wel zou verwerken tot een mooi recht stuur.
Gisteren vond ik een houtdraaier die het voor mij kon verwerken tot een rond balk van de juiste diameter. Maar toch blef ik met het idee zitten dat het veel makkelijker kon. Toch eens even gezocht of er geen kant en klare essenhouten stokken bestaan. Blijkt dus dat bezemstelen ook vaak van essenhout gemaakt worden, en toevallig vrijwel de juiste diameter hebben.
Vanavond dus bij de bouwmarkt een steel gehaald, en hoewel er niet bij vermeld stond of het echt essenhout was heb ik er wel vertrouwen in.
Even op maat gezaagd en de ruwe kantjes een beetje bijgeschuurd. Puur voor het idee het stuur gemonteerd in de stuurpen. Er moet duidelijk nog wel wat aan de looks van de fiets gebeuren voordat ie op zijn plaats valt, maar het idee staat er.
Zoals ik al eerder schreef wil ik een houten stuur op de fiets zetten. Nu is dit niet echt een courant onderdeel bij de meeste fietswinkels. Dus dan maar zelf aan de slag om een stuur te bouwen. Na een beetje research op het www kwam ik tot de conclusie dat essenhout het meest geschikt is vanwege de stijfheid. Het wordt om die reden ook gebruikt voor stelen van bijlen en hamers. Een tijdje geleden heb ik een balkje essenhout gekocht bij de houthandel (Arnhemse Fijnhouthandel, een fantastische plek voor iedereen die van mooi hout houdt) met het idee dat ik dat dan op een of andere manier wel zou verwerken tot een mooi recht stuur.
Gisteren vond ik een houtdraaier die het voor mij kon verwerken tot een rond balk van de juiste diameter. Maar toch blef ik met het idee zitten dat het veel makkelijker kon. Toch eens even gezocht of er geen kant en klare essenhouten stokken bestaan. Blijkt dus dat bezemstelen ook vaak van essenhout gemaakt worden, en toevallig vrijwel de juiste diameter hebben.
Vanavond dus bij de bouwmarkt een steel gehaald, en hoewel er niet bij vermeld stond of het echt essenhout was heb ik er wel vertrouwen in.
Even op maat gezaagd en de ruwe kantjes een beetje bijgeschuurd. Puur voor het idee het stuur gemonteerd in de stuurpen. Er moet duidelijk nog wel wat aan de looks van de fiets gebeuren voordat ie op zijn plaats valt, maar het idee staat er.
zondag 30 januari 2011
Glimmen zal het!
Het werk gaat gestaag verder. Nog even een overzicht van de fiets:
Omdat ik nog niet helemaal weet hoe ik alle aan te schaffen onderdelen op elkaar moet afstemmen, heb ik me intussen gestort op het polijsten van de metalen onderdelen die ik wil houden. Ik schat dat de fiets ruim 25 jaar oud is en in al die tijd heeft hij een dof laagje op de ooit glimmende stalen en aluminium delen verzameld. Dus na een beetje zoeken kwam ik erachter dat dit met Commandant (polijst prutje) op te lossen is.
Dus na aanschaf van dit goedje ben ik helemaal los gegaan op de voorvelg, dat leek me wel een dankbaar onderdeel om mee te beginnen. Zachte doek erbij en boenen maar, tot ie weer lekker glom. De naven heb ik zo goed als het kon gedaan met de Dremel en de bijbehorende Madurodamse polijstschijfjes. Misschien doe ik de spaken ooit ook nog een keer, maar voorlopig hou ik het even in de gematteerde variant.
Voor het achterwiel heb ik intussen een nieuw tandwiel besteld. Het wordt een freewheel met 16 tanden, chroomkleurig. Het duurt nog even, dan kan ik intussen mooi het achterwiel ook poetsen.
Vanmiddag heb ik in een jolige bui het wielrenstuur wat ingekort. En hem toen maar meteen even gepolijst.
De volgende onderdelen die ik ga bestellen zijn een oranje ketting, en een bruim leren zadel (waarschijnlijk nepleer om het betaalbaar te houden). En dan begint het echt vorm te krijgen!
Omdat ik nog niet helemaal weet hoe ik alle aan te schaffen onderdelen op elkaar moet afstemmen, heb ik me intussen gestort op het polijsten van de metalen onderdelen die ik wil houden. Ik schat dat de fiets ruim 25 jaar oud is en in al die tijd heeft hij een dof laagje op de ooit glimmende stalen en aluminium delen verzameld. Dus na een beetje zoeken kwam ik erachter dat dit met Commandant (polijst prutje) op te lossen is.
Dus na aanschaf van dit goedje ben ik helemaal los gegaan op de voorvelg, dat leek me wel een dankbaar onderdeel om mee te beginnen. Zachte doek erbij en boenen maar, tot ie weer lekker glom. De naven heb ik zo goed als het kon gedaan met de Dremel en de bijbehorende Madurodamse polijstschijfjes. Misschien doe ik de spaken ooit ook nog een keer, maar voorlopig hou ik het even in de gematteerde variant.
Het voorwiel is al gepolijst, het achterwiel met de tandwielen nog niet |
Voor het achterwiel heb ik intussen een nieuw tandwiel besteld. Het wordt een freewheel met 16 tanden, chroomkleurig. Het duurt nog even, dan kan ik intussen mooi het achterwiel ook poetsen.
Vanmiddag heb ik in een jolige bui het wielrenstuur wat ingekort. En hem toen maar meteen even gepolijst.
De volgende onderdelen die ik ga bestellen zijn een oranje ketting, en een bruim leren zadel (waarschijnlijk nepleer om het betaalbaar te houden). En dan begint het echt vorm te krijgen!
zaterdag 22 januari 2011
Het frame heeft een nieuw kleurtje
Ziezo! 2 weken geleden heb ik mijn frame naar de poedercoater gebracht om het te laten stralen en poedercoaten in een flegroen kleurtje, RAL 6018. En nu is het zover dat het frame eindelijk klaar is.
Bij het ophalen was het toch even spannend hoe de kleur zou uitpakken in het echt in plaats van op het beeldscherm. Ik moet zeggen dat ik niet gelijk helemaal enthousiast was, ik vond het er wat goedkoop uitzien. Maar intussen begint het wat mooier te worden, en ik ben benieuwd hoe het er uit gaat zien met alle onderdelen gemonteerd.
Eerst heb ik een nieuwe trapas gemonteerd, een onderhoudsarme cardridge as. En toen kon ik het niet laten om toch even alle tijdelijke onderdelen erop te zetten, gewoon voor het idee.
Nu wordt het pas echt leuk. Wat er nog moet gebeuren: houten stuur en spatborden maken (veel werk) , wiel ombouwen naar single speed, leuke ketting kopen (suggesties voor de kleur zijn welkom), remkabels uitkiezen en monteren, bandenmaat kiezen en kopen, en waarschijnlijk nog veel meer kleine dingetjes.
Wordt vervolgd!
Bij het ophalen was het toch even spannend hoe de kleur zou uitpakken in het echt in plaats van op het beeldscherm. Ik moet zeggen dat ik niet gelijk helemaal enthousiast was, ik vond het er wat goedkoop uitzien. Maar intussen begint het wat mooier te worden, en ik ben benieuwd hoe het er uit gaat zien met alle onderdelen gemonteerd.
Het kale frame in de nieuwe kleur |
Eerst heb ik een nieuwe trapas gemonteerd, een onderhoudsarme cardridge as. En toen kon ik het niet laten om toch even alle tijdelijke onderdelen erop te zetten, gewoon voor het idee.
Wordt vervolgd!
Abonneren op:
Posts (Atom)