woensdag 16 maart 2011

Als dat maar hout!

De spatborden die ik vorige keer gemaakt heb, moesten toch een keer een kleurtje krijgen. Ook dit is een proces wat een tijdje in beslag nam, omdat het toch vrij definitief is. Omdat je met beits werkt wat in het hout trekt, is het eigenlijk niet mogelijk om de kleur naderhand nog te verwijderen zonder een flink deel van de deklaag te verwijderen. Gelukkig had ik een maandagochtend spatbord om op te oefenen.
Toen de kleur gekozen was, heb ik langzaamaan de verschillende onderdelen van de fiets gebeitst. Intussen is alles minimaal 1 keer in de beits gezet, en heb ik alles weer eens gemonteerd.
Bij het schilderen van het stuur kwam ik erachter dat dat ook wel een leuke nep-fietspomp langs de staande buis zou kunnen zijn. Verder denkend kwam ik op het idee om nog meer houten stokken te schilderen en het hele frame hiermee te decoreren.
Het gevolg is dan wel dat het idee van een houten stuur nu even vervalt, en die dus vervangen is door het oude afgezaagde racestuur.
Het resultaat zie je hieronder:


Zoals je ziet is het nieuwe zadel ook aangekomen.

Ik ben nog in dubio over de lengte van het spatbord, ik geloof dat het nog wel wat korter kan. Wat vinden jullie?

Wat verder nog de plannen zijn:
- een bijpassend stuurlint in donker leer of nepleer
- andere, dikkere banden

zondag 6 maart 2011

Spatborden van hout

Lieve volgers,

Het project begint zijn hoogtepunt te naderen. Een paar weken geleden ben ik namelijk begonnen met het maken van de spatborden, en zoals ik al eerder had vermeld wilde ik die van hout maken. Het probleem met hout is dat het over het algemeen plat en vlak is, en niet zo 1-2-3 tot een mooi rond spatbord te vormen is. Ja je kunt hout buigen met een hoop stoom en de juiste kennis, maar ik schat mezelf niet dermate ervaren in om dat nu al tot een goed einde te brengen. Toch zijn er wel alternatieven voor de houtbuiger met minimale ervaring. Hiervoor bestaan er houtvormen die makkelijk te buigen zijn, wat een leuke uitgangspositie is voor een spatbord. De mooiste vorm is bekend onder de naam vliegtuigtriplex, een zeer dunne triplex soort die afgewerkt is met een laagje beukenhout. En toevallig te koop in Arnhem bij de houthandel, in de maat 1,5 bij 1,5 meter wat op zich voldoende zou moeten zijn voor spatborden voor een fiets of 10.
De truc is om een aantal laagjes van dit triplex op elkaar de lijmen in de vorm die je het zou willen geven; zodra de lijm gedroogd is blijft het in die vorm zitten.

Gewapend met deze informatie ging ik aan de slag. Gelukkig was mede-fietsfreak Robert R. er bij om te helpen met het snijden van repen triplex (om de vrede in huis te bewaren zal ik niet vermelden hoe we dit op de parketvloer gedaan hebben...).
Repen vliegtuigtriplex van ongeveer 4,2 cm breed

Een dag later had ik een setje spanbanden geleend bij ene Boris N. waarmee ik nu toch echt de spatborden kon gaan maken. Zodadelijk zal duidelijk worden waarom ik die nodig had.
Zoals ik al zei is de truc om meerdere lagen triplex op elkaar te lijmen in een vorm. Hierbij moeten de lagen tijdens het drogen wel goed op elkaar gedrukt worden om ervoor te zorgen dat de verbinding tussen de laagjes ook in stand blijft. Om spatborden te maken leek het me het handigst om een mal te maken van een velg van de racefiets, want dat is natuurlijk de perfecte cirkel voor een spatbord. Nu is een velg wat smal, dus met wat latjes die ik er dwars op geplakt had werd dat wat verbreed.
Velg met dwarslatjes
Daarna heb ik twee van de drie strookjes triplex ingesmeerd met PU-lijm, en de drie stroken triplex op elkaar gedrukt. Hierna was het even stoeien met de velg en de spanband om alles op zijn plaats te krijgen. Maar uiteindelijk zat het spatbord in wording lekker strak om de velg gespannen en moest ik een dag wachten voordat de spanning eraf mocht.
Een vers ingespannen spatbord
Om te voorkomen dat lijm tussen de lagen uit zou lopen en de vloerbedekking van de gang zou ruineren, had ik ook een laagje plastic folie aangebracht onder de spanband. Helaas had ik duidelijk wat te veel lijm gebruikt en was de overtollige lijm via het plastic verspreid over het hout aan beide zijden van het spatbord. Dit exemplaar kwam dus duidelijk niet door de strenge kwaliteitscontrole, maar mocht nog wel fungeren als oefenmateriaal voor alle bewerkingen die nog gingen komen.
Nog twee pogingen met minder lijm leverden twee hele fatsoenlijke spatborden op.
Op dit moment ben ik ze nog aan te bewerken, dat wil zeggen schuren, uitsparingen maken voor smallere delen van het frame, gaatjes voor bevestigingspunten en alles wat ik verder nog tegenkom. Maar ik kon het toch niet laten om een voorlopige eerste versie te maken en even een rondje door de straat te rijden.

De spatborden zijn nu dus nog helemaal ongelakt, dus dat gaat snel veranderen. Ik wil ze niet in een donker eiken variant lakken, maar het zou wel leuk zijn als je wat beter kon zien dat het hout is. Verder is de lengte ook nog niet definitief, dus bij de volgende post zouden ze zomaar wat korter kunnen zijn.

In de tussentijd heb ik ook remmen gemonteerd en geinstalleerd.

En ik kon het ook niet laten om nog wat grappige groene tandwiel boutjes te bestellen (de oranje ketting is een twijfelpuntje):

Verder kan ik de verheugende mededeling doen dat op dit moment een bruin kunstleren zadel uit Taiwan wordt ingevlogen, en komt er nog een oplossing voor de pedalen.

Tot het volgende bericht!